Milczenie Owiec - Twarze (2005)

Milczenie Owiec ή ελληνιστί "Η σιωπή των αμνών", όνομα προφανώς επηρεασμένο από την ομώνυμη ταινία(ρα). Τους ανακάλυψα τυχαία, όπως έψαχνα για covers διαφόρων κομματιών και έπεσα σε ένα cover του "Frozen" της Madonna, το οποίο μου φάνηκε μια πολύ δυνατή διασκευή και έτσι μου κίνησαν το ενδιαφέρον για να ακούσω και τα υπόλοιπα κομμάτια τους. Βιογραφικό μην με ρωτήσετε, πολωνικά δεν ξέρω.

Ίσως σας φανεί πρόβλημα σε μερικούς η γλώσσα, η οποία είναι στα Πολωνικά σχεδόν σε όλα τα κομμάτια. Αλλά ακόμα και αυτοί που έχουν πρόβλημα, ας μπουν στον κόπο να ακούσουν τα κομμάτια τους, καθώς η μουσική τους μόνο αδιάφορη δεν είναι. Το ίδιο και η χροιά της Ola Wysocka, της frontwoman του group.

Το album γενικά:

Twarze σημαίνει πρόσωπα. Βέβαια μου φαίνεται λίγο καμένο να βάζεις για πρόσωπα τους τυπάδες απ τα νησιά του Πάσχα, αλλά εντάξει, klein.

Το intro δεν είναι τίποτα σημαντικό, ουσιαστικά σαν πρόλογος του "Ciep" το οποιό ακολουθεί και είναι ένα δυνατό κομματάκι. Καπάκι μετά το "Ciep", μπαίνει δυναμικά το "Cisza" το οποίο μακάρι να ήξερα τι πραγματεύεται αλλά ακούγεται σαν να βγάζει πόνο οπότε θα το φυλάξω για την playlist που έχω όταν έχω χάλια mood. Το επόμενο κομμάτι στο οποίο έδωσα βάση ήταν το "Niesmak", με πολύ όμορφη σύνθεση, φωνητικά, γυρίσματα και τα παρελκόμενα.

Έχουν περάσει στο μεταξύ μερικά κομμάτια τα οποία μου φάνηκαν πολύ κοινά και έτσι ούτε καν τα αναφέρω, και έφθασα στο "Zew", κομμάτι με πολύ ωραία εισαγωγή και πάρα πολύ ωραίο ρεφρέν. Και κάπου εδώ σκέφτομαι πόσο γαμάτη θα ήταν σε κανένα αγγλόφωνο συγκρότημα. Και καπάκι μπαίνει το "Frozen" το κομμάτι από το οποίο τους έμαθα και θυμάμαι ότι με αγγλικό στίχο τους έμαθα. Τέλος πάντων, τι να πω για το κομμάτι; Χαλαρά ανήκει στις αγαπημένες μου διασκευές κομματιών, μαζί με την διασκευή του "Street Spirit" από τους Korea. Τα αγγλικά της βέβαια "πολωνίζουν" αλλά για κάποιο λόγο γουστάρω τέτοια προφορά.

Τελειώνει, μαζί του τελειώνω και εγώ (χαχαχ πως τα λέω) και μπαίνει το "Ego", πολύ ωραίο κομμάτι, πάνω που είχα τις φοβίες ότι είχαν μαζευτεί τα καλά κομμάτια στην αρχή.

Μετά μπαίνει το "Części", που απ ότι κατάλαβα είναι μπαλάντα, άλλο ένα κομμάτι στην κλαψοplaylist μου, να έχω να ασχολούμαι με το τι στον διάολο λέει αντί να κλαίγομαι. Αρκετά ήρεμο κομμάτι by the way και ,εντάξει, δεν με χάλασε, απλά άλλαξε λίγο απότομα το mood του cd.

Το "Donikąd" που ακολούθησε μετά ήταν άλλο ένα κομμάτι που απλά κρατούσε όμορφα την συνοχή. Με το που πάω να δω πως λέγεται, μπαίνει το outro και λέω "Α, εντάξει, τελειώσαμε".

Και εκεί που πάω να βάλω τον επίλογο, μπαίνει το remix του "Ciep", λέω εντάξει θα γίνει καμιά μαλακία και θα ξενερώσω την ζωή μου. Το ακούω με επιφύλαξη. Τελειώνει. Ε και εντάξει, ένα ωραίο remix, όπως έπρεπε να τελειώσει το συγκεκριμένο album. Σε χαμηλούς τόνους ψιλοtrip-hop φάσεις.

Και φθάνω κανονικά στον επίλογο. Ωραίο albumάκι, ίσως από τα πιο αξιόλογα απ όσα μη αγγλόφωνα ή ελληνόφωνα έχω ακούσει, του συγκεκριμένου είδους πάντα. Κάπου πέτυχα ότι θα βγάλουν και νέα δουλειά, οπότε περιμένω να δω αν θα κρατήσουν το επίπεδο τους το ίδιο ψηλά. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε ακροατές φάσης Skillet, Red, Evanescence ή και των t.A.T.u ! (που τις θυμήθηκα ρε φίλε. Βασικά μου θύμισαν λίγο το "All The Things She Said" σε κάποιες φάσεις.

Υ.Γ Παραλίγο να το ξεχάσω. Στα μεγάλα συν του, η συνοχή του album, κυλάει ομοιόμορφα, χωρίς να σε παρακαλάει να κάνεις skip.

Tracklist:

1. Input

2. Cień

3. Cisza

4. Wyrok

5. Węże

6. Dreszcz

7. Niesmak

8. Bezsilność

9. Oni

10. Zew

11. Frozen

12. Ego

13. Części

14. Donikąd

15. Output

16. Cień (reMIX by I_W_O)