Tarja - What Lies Beneath (2010)

Την φωνή της Tarja Turunen δεν μπορεί να την αμφισβητήσει κανένας. Είναι ίσως μια από τις πιο αξιόλογες φωνές στον ευτελές πλέον μουσικό χώρο. Ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος "Nightwish" (έχει αποχωρήσει πλέον)και ακολουθόντας πια solo καριέρα βαδίζοντας στο 33ο έτος της ηλικίας της η Tarja είναι από τους πιο αξιοσέβαστους καλλιτέχνες πλέον. Για να μην αναφέρω την εκπληκτική φυσική ομορφιά της βέβαια.

Η αξιαγάπητη λοιπόν Tarja, κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες την νέα της δουλειά "What Lies Beneath" με 11 νέα κομμάτια (14 μαζί με την Deluxe Edition). Τα κομμάτια πατάνε πάνω στο κλασσικό στυλ των Nightwish, λίγο goth, λίγο epic metal με πολύ όμορφες κιθάρες την εκπληκτική φωνή της Tarja και με πολύ όμορφες συμμετοχές όπως αυτή του κιθαρίστα Joe Satriani.
Προσωπικά ξεχωρίζω το "I Feel Immortal", το "Crimson Deep" και το "Underneath" χωρίς φυσικά να θέλω να υποτιμήσω τα υπόλοιπα κομμάτια του album.

Αν είστε λάτρεις ακουσμάτων όπως Evanescence, Nightwish, Epica, Within Temptation δεν γίενται να μην σας συνεπάρει αυτό το album.

H tracklist που σας δίνω είναι από το deluxe edition.


Tracklist:

01. Anteroom Of Death

02. Until My Last Breath

03. I Feel Immortal

04. In For a Kill

05. Underneath

06. Little Lies

07. Rivers of Lust

08. Dark Star

09. Falling Awake

10. The Archive of Lost Dreams

11. Crimson Deep

Bonus CD:

01. We Are

02. Naiad

03. Still Of The Night (Whitesnake Cover)

ΥΓ. Κατ εμέ το συγκεκριμένο album είναι μια απόδειξη του πόσο λάθος ήταν η αποχώρηση της από τους Nightwish...

Beady Belle - At Welding Bridge (2010)

Οι Beady Belle είναι ένα Νορβηγικό συγκρότημα που δημιουργήθηκε από την Beate S. το 1999. Το στυλ τους ουσιαστικά κυμαίνεται σε smooth ρυθμούς Jazz που είναι ότι πρέπει για να χαλαρώσεις υπό την συνοδεία ποτού και (γιατί όχι;) συντροφιάς είτε φίλων είτε της σχέσης σου.

Προσωπικά δεν ξέρω πολλά για το συγκρότημα, το έμαθα καταλάθος όταν ένας φίλος μου δωσε link για ένα site και τους είχε στην αρχική σελίδα. Μιας και επιθυμούσα κάτι σε Jazz είπα να το ρισκάρω και να ακούσω την δουλειά τους και απ ότι καταλάβατε, μάλλον ευχαριστημένο με άφησε.

Το συγκεκριμένο album, το πέμπτο του συγκροτήματος, απαρτίζεται από 12 ήρεμα κομμάτια αποτελούμενα από απαλές μελωδίες πιάνου, ενίοτε χάλκινων, των κρουστών του Erik Holm, το μπάσο του Marius Reksjø και την υπέροχη φωνή της Beate. Σίγουρα αν είστε fan του είδους θα αγαπήσετε το συγκεκριμένο album και το συστήνω ανεπιφύλακτα τόσο στους τακτικούς ακροατές της jazz όσο και γενικότερα στους ακροατές που ξέρουν να εκτιμούν έναν ποιοτικό ήχο.

Tracklist:

01. Diamond In The Rough

02. Come Home

03. The Storm

04. Apple (Interlude)

05. Runaway Mind

06. Bird’s-Eye View

07. Turn Back Time

08. Press Of Canvas

09. Voyage (Interlude)

10. Leeway

11. Ambush

12. Walk On Air

The Goats - Tricks of The Shade (1992)

Oι The Goats είναι σχετικά άγνωστοι. Λάθος. Τους The Goats δεν τους ξέρει σχεδόν κανείς εκτός από όσους πραγματικά έχουν ψάξει τη μουσική αυτή και ιδιαίτερα τη σκηνή της ανατολικής ακτής.
Είναι επίσης από τα πιο υποτιμημένα σχήματα στο hip hop.
Αποτελούνταν απο 3 MC's: τον Madd, τον Swayzack και τον Οatie Kato εκ των οποίων οι δύο πρώτοι είναι απόγονοι Αβοριγίνων γεγονός που αντανακλάται στους στίχους τους που είναι κατά κύριο λόγο κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου.

Το ντεμπουτο τους, του οποίου την παραγωγή έχει εξ ολοκλήρου επιμεληθεί ο Joe "The Butcher" Nicolo, Tricks of The Shade είναι concept album που σημαίνει ότι τα κομμάτια και τα skit του δίσκου κινούνται γύρω από ένα ενιαίο άξονα.
O άξονας αυτός είναι η ιστορία δύο, μάλλον περίεργων παιδιών, του Chicken Little και του μικρότερου αδερφού του Hangerhead στην προσπάθεια τους να βρουν τη μητέρα τους σε ενα λούνα παρκ, το Uncle Scam's Welfare and Federally Funded Freakshow.
Τα skits του δίσκου είναι σχδόν ισάριθμα με τα κομμάτια του αφού η ιστορία προχωράει μέσα από τα skits των οποίων έναυσμα ή τέλος είναι το προηγούμενο ή επόμενο κομματι.

Η θεματολογία του δίσκου είναι καθαρά κοινωνικοπολιτική- μάλιστα το album έχει περιγραφεί ως era lp αφού σχολιάζει θέματα της επικαιρότητας της Αμερικής του '92 εκ των οποίων τα πιο πολλά τη διχάζουν ακόμα.
Skits σαν τα ''Rovie Wade, the Sword Swallower'' και ''Leonard Peltier in a Cage'' επί παραδείγματι καυτηριάζουν ακριβέστατα τις υποθέσεις που ταρακούνησαν την αμερικανική κοινή γνώμη.
Aπό τα κομμάτια του δίσκου ξεχωρίζουν (και είναι και τα αγαπημένα μου) τα ''Wrong Pot 2 Piss In'', ''Hip-Hopola'', ''Tricks of the Shade'' και ''Not Not Bad''.


Το τέλος του δίσκου αφήνει ένα ευχάριστο συναίσθημα, λυτρωτικό θα έλεγε κανείς αφού τελικά η δικαιοσύνει κάνει την παρουσία της αισθητή...

Summin' up, το album είναι must για κάθε ακροατή east coast hip hop αν και θεωρώ ότι οι απολιτίκ ακροατές δε θα το εκτιμήσουν όσο πρέπει.

Tracklist:
         

1. We Got Freaks
2. Typical American
3. Hangerhead Is Born
4. Whatcha Got Is Whatcha Gettin'
5. Columbus' Boat Ride
6. Ru Down wit da Goats
7. Cumin' in Ya Ear
8. Noriega's Coke Stand
9. Got Kinda Hi
10. Unodostresquattro
11. Georgie Bush Kids
12. Wrong Pot 2 Piss In
13. Hip-Hopola
14. Leonard Peltier in a Cage
15. ¿Do The Digs Dug?
16. Carnival Cops
17. TV Cops
18. Tattooed Lady
19. Tricks of the Shade
20. Not Not Bad
21. Rovie Wade, the Sword Swallower
22. Aaah D Yaaa
23. Drive-By Bumper Cars
24. Burn the Flag
25. Uncle Scam's Shooting Gallery

Take Flight Club presents Cookie Monsta - Where's My Cookie? (2009)

Τον Cookie Monsta σίγουρα δεν τον ξέρετε πολλοί. Πως να ξέρετε άλλωστε κάποιον ο οποίος δεν έχει ακουστεί ποτέ ούτε σε ραδιόφωνο ούτε σε τηλεόραση ούτε σε κανένα μέσο και που μόνος τρόπος να διαφημίζεται είναι στόμα με στόμα ή πιο σωστά από fb σε fb και από forum σε forum. Σίγουρα πάντως είναι ένα από τα πιο αξιόλογα ονόματα στον φρέσκο ακόμα χώρο της dubstep σκηνής. Όσοι είστε από Θεσσαλονίκη και σας αρέσει να ακούτε dubstep ή γενικά σκληρό ηλεκτρονικό ήχο περάστε μια βόλτα στις 24 του μηνός από το Block 33 για να τον ακούσετε.

Το Where's My Cookie ουσιαστικά δεν είναι album, αλλά ένα mixtape που στην προκειμένη περίπτωση είναι hosted από το TFC . Είναι 35 κομμάτια hardcore dubstep, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει ο Βρετανός Dj τα οποία πάνε το ένα ακριβώς από πίσω έχοντας μια συνέχεια, γι αυτό άλλωστε και το συγκεκριμένο mixtape έχει δοθεί ως ένα mp3.

Η συγκεκριμένη συλλογή δεν έχει μέσα το "Ginger Pubes" που αποτελεί την μεγαλύτερη επιτυχία του, αλλά σίγουρα μιλάμε για μία αρκετά αξιόλογη δουλειά, με κομμάτια όπως το "Me Want Cookie" που άμα θέλετε να αρχίσετε να ακούτε dubstep αυτό το mixtape θα σας δείξει αν μπορείτε να το σηκώσετε ή όχι. Κατεβάστε το δωρεάν από δω.

Download

Tracklist:

1. The Unidentified

2. The Monsta's Twitch

3. Mad Man's Creation

4. B.R.O.C.K O.U.T

5. Fat Girl Rodeo

6. AntiChrist

7. Can You Guess What It Is Yet?

8. Change Your Heart

9. Dont Touch That!

10. Me Want Cookie

11. Nipple Twist

12. Mr Ragga

13. Disco Biscuit

14. Mean Machine

15. I Know Jutistu

16. Fresh

17. Infinate Powers

18. Skills

19. The Screamer

20. Bare Knuckle

21. You Can Do It (Slap Head Mix)

22. Swamp monsta

23. Blurgh!

24. Dirty Monsta

25. Symphony Skank

26. More than just A Wobble

27. Double Drip Drop

28. Lost It

29. 3rd Leg

30. Fixed Penalty! I Was Like RAH!

31. Reverb Sex

32. Inner Thoughts

33. Just Blaze

34. To Hell and Back

35. Electronic Psycho

Dj Krush - Meiso (1995)

O Dj Krush είναι παραγωγός και Dj από τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Οντας ενεργός από το 1985 είναι από τους πλέον αναγνωρισμένους στον χώρο του hip hop παγκοσμίως αλλά και του turntablism γενικότερα. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μουσικής του είναι η εκτεταμένη χρήση samples από jazz κομμάτια καθώς και η χρήση ''φυσικών'' στοιχείων.
Ενα album που ξεχωρίζει κατ΄ εμέ και είναι must για κάθε έναν που ασχολείται με τον Dj Krush είναι το Meiso.

Το album αποτελείται από 14 κομμάτια. Αλλα instrumental και άλλα με συμμετοχές από MC's όπως C.L Smooth, G.U.R.U, Black Thought κ.α.
Κομμάτια που ξεχωρίζουν κατά την άποψη μου είναι τα ''Only the Strong Survive'', ''Ground'', ''What's Behind Darkness?'' και ''Oce 9504''. Tα skit ''Bypath'' είναι το μόνο ''μειονέκτημα'' του δίσκου αφού θεωρώ ότι δεν πολυκολλάνε με το υπόλοιπο feeling του δίσκου.
Αξιοπρόσεκτο χαρακτηριστικό του δίσκου είναι o καθαρά urban ήχος ο οποίος έρχεται σε αντίθεση με τη natural φιλοσοφία που ακολουθεί ο Krush στη δισκογραφία του.

Το κοινό που έχουν όλα τα κομμάτια μεταξύ τους είναι η αίσθηση του chill. Ακόμα και τα κομμάτια που έχουν raps βγάζουν την αίσθηση της χαλάρωσης, πράγμα που κάνει το album ιδανικό για soundtrack μεσημεριού μετά απο μια κουραστική μέρα. Προσωπική μου συνταγή: Mp3, ακουστικά και όλο το cd στο repeat μέσα στο λεωφορείο.




Τracklist:

1. Only the Strong Survive (featuring C.L Smooth)
2. Anticipation
3. What's Behind Darkness?
4. Meiso (featuring Black Thought and Malik B. of The Roots)
5. Bypath 1
6. Blank
7. Ground (featuring Deflon Sallahr of Hedrush)
8. Bypath 2
9. Most Wanted Man
10. Bypath 3
11. 3rd Eye
12. Oce 9504
13. Duality (w/ DJ Shadow)
14. Bypath - Would You Take It

Flobots - Survival Story (2010)

Οι Flobots είναι ένα συγκρότημα το οποίο δεν μετράει περισσότερα από 10 χρόνια ζωής. Παρ όλα αυτά ο ήχος τους σου δίνει την εντύπωση ενός έμπειρου group με χρόνια στην πλάτη του.

Ξεφεύγοντας από τα κλασσικά στοιχεία τόσο της Hip Hop όσο και της Rock μουσικής καταλήγουν να κάνουν κάτι που οι ίδιοι όπως και αρκετοί άλλοι χαρακτηρίζουν "rap rock".

Παρ όλο που έχουν 10 χρόνια εμπειρίας, ουσιαστικά τα 5 από αυτά βρίσκονται για τα καλά στην μουσική βιομηχανία, κυκλοφορώντας αρχικά το 2005 το EP "Flobots present...Platypus" το οποίο τους έφερε ουσιαστικά για πρώτη φορά σε επαφή με τον κόσμο. Το 2007 (επανακυκλοφόρησε το 2008) βγήκε το "Fight With Tools" από το οποίο ξεχώρισε το "Handlebars" κομμάτι το οποίο θεωρώ μακράν το καλύτερο τους και το video clip απλά ένα masterpiece. Χαρακτηριστικό γνώρισμα των Flobots από εκεί και έπειτα το βιολί στα κομμάτια τους κάτι το οποίο προσδίδει μία πολύ ιδιαίτερη νότα και σίγουρα προσδίδει παραπάνω ομορφιά.

Και κάπου εδώ φτάνουμε στο 2010 και συγκεκριμένα στον Μάρτη και την κυκλοφορία του "Survival Story" album με λιγότερα στοιχεία hip hop από το πρώτο, αλλά σίγουρα πιο καλοδουλεμένο και με πιο όμορφο ήχο. Κομμάτια που ξεχωρίζω; Σίγουρα το "White Flag Warrior" μαζί με τον Tim McIlarth των "Rise Against", το "Superhero" και το "Infatuation" με τον Matt Moris. Όπως ήδη ανέφερα χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι το βιολί ενώ δεν σε αφήνουν αδιάφορο οι στίχοι των κομματιών.

Σίγουρα είναι ένα album το οποίο θα αφήσει ευχαριστημένους τόσο τους rock ακροατές του στυλ "The Offspring" όσο και τους smooth hiphopάδες και όχι μόνο...

Tracklist:

1. Cracks In The Surface

2. The Effect

3. Defend Atlantis

4. If I

5. White Flag Warrior (feat. Tim McIlrath Of Rise Against)

6. By The Time You Get This Message

7. Airplane Mode

8. Whip$ & Chain$

9. Good Soldier

10. Superhero

11. Infatuation (feat. Matt Morris)

12. Panacea For The Poison

Fort Minor - The Rising Tied (2005)

Ο Fort Minor, ουσιαστικά ένα side-project του γνωστού από τους Linkin Park, Mike Shinoda είναι ένα όνομα σχετικά γνωστό σε κάποιους από εσάς σε άλλους όχι τόσο. Ίσως να φταίει το ότι έχει κυκλοφορήσει μία ολοκληρωμένη του δουλειά στο εμπόριο, ίσως να φταίει ότι δεν έλαβε την προώθηση που χρειαζόταν, πάντως σίγουρα κατά την γνώμη μου είναι ένα υποτιμημένο όνομα ή πιο σωστά το "The Rising Tied" είναι ένα υποτιμημένο album.

Βέβαια, μερικά κομμάτια έγιναν για λίγο καρό "hits" όπως το "Where'd you go" (με την Holly Brook και τον John Matranga) ή το "Remember The Name" (με τους Styles Of Beyond) το οποίο προωθήθηκε αρκετά μέσω του NBA. Παρ όλα αυτά σίγουρα είναι ένα album το οποίο αξίζει να ακούσει ο καθένας, καθώς δεν περιορίζεται αποκλειστικά στο hip hop, γι αυτό άλλωστε και του χουν δώσει την ταμπέλα "Alternative Hip Hop".

Είναι χαρακτηριστικές οι επιρροές δε από τους Linkin Park και αυτό το καταλαβαίνει κανείς από τον ήχο που βγαίνει ο οποίος είναι αρκετά "rock" σε μερικά σημεία (όσο ασαφής κ αν είναι αυτός ο όρος). Τέλος, πιστεύω πως αξίζει να αναφέρω την συνεργασία με τον John Legend (στο κομμάτι "High Road") όπως και με τον Black Thought από τους "The Roots" (στο κομμάτι "Right Now").

Συνοπτικά, είναι ένα cd το οποίο είναι άρτιο από κάθε άποψη και ίσως αν υστερεί σε κάτι είναι ότι μερικά κομμάτια μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους όσον αφορά το ύφος κυρίως. Σε γενικές γραμμές είναι ένα cd που δύσκολα σε αφήνει δυσαρεστημένο.

Για να πάρετε μια γεύση, σας δίνω το "We Major", ένα δωρεάν mixtape που κυκλοφόρησε με σκοπό να προωθηθεί το "The Rising Tied". Το mixtape, όπως όλα τα mixtape άλλωστε, έχει δωθεί δωρεάν.

Tracklist:

1. Introduction

2. Remember The Name (feat. Styles Of Beyond)

3. Right Now (feat. Black Thought Of The Roots and Styles Of Beyond)

4. Petrified

5. Feel Like Home (feat. Styles Of Beyond)

6. Where'd You Go (feat. Holly Brook and Jonah Matranga)

7. In Stereo

8. Back Home (feat. Common and Styles Of Beyond)

9. Cigarettes

10. Believe Me (feat. BoBo and Styles Of Beyond)

11. Get Me Gone

12. High Road (feat. John Legend)

13. Kenji

14. Red To Black (feat. Kenna Jonah Matranga and Styles Of Beyond)

15. The Battle (feat. Celph Titled)

16. Out The Back (feat. Mr. Hahn)

Active Member - Μύθοι Του Βάλτου (1998)

Active Member. Ένα όνομα που πάνω του καθρεφτίζεται το Ελληνικό hip hop του '90. Πολλοί το κατακρίνουν λόγω διάφορων ιστοριών που έχουν λάβει χώρα την τελευταία δεκαετία με πιο χαρακτηριστική την κατηγορία ότι κάνουν κατά κόρον την χρήση ξένων παραγωγών. Άλλοι τους κατηγορούν επειδή διαφοροποιήθηκαν από την υπόλοιπη hip hop κοινότητα βαπτίζοντας αυτό που κάνουν "Low Bap" .

Άλλοι, μέσα σ αυτούς και γω, αδιαφορούν για τα προσωπικά του βασικού συντελεστή που κρύβεται πίσω απ αυτό το συγκρότημα (Μιχάλης Μυτακίδης, πιο γνωστός σαν B.D Foxmoor) καθώς και τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει και κοιτάμε καθαρά την μουσική του, η οποία έχει αναγνωριστεί από πάρα πολλούς και συχνά ξεφεύγει από τα όρια του hip hop.

Σ αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε τον αγαπημένο μου δίσκο τους "Μύθοι Του Βάλτου" ο οποίος κυκλοφόρησε το 1998. Αυτό το album έχει ίσως το πιο "σκοτεινό" concept που έχω ακούσει από Ελληνική δουλειά. Οι παραγωγές σε συνδυασμό με τους κορυφαίους στίχους και την μοναδική χροιά του "παππού" (λόγω ηλικίας) του Ελληνικού hip hop σε βάζουν σε ένα βαρύ κλίμα. Γι αυτό και σαν cd δεν ενδείκνυται άμα κάποιος έχει κέφια γιατί σίγουρα δεν θα έχει τα ίδια κέφια με την ακρόαση ολόκληρου του cd.

Πάντως σίγουρα μιλάμε για ένα διαμάντι, με στίχους που σε βάζουν σε σκέψη καμμιά φορά, άλλη φορά σου προκαλούν έκπληξη και σίγουρα είναι από τα πρώτα album που θα πρότεινα σε κάποιον αν με ρώταγε τι είναι το Ελληνικό hip hop.

Tracklist:

1. Intro

2. Κάνε μου τη χάρη

3. Μύθοι του βάλτου

4. Η μελωδία της παρακμής (St.Croix mix)

5. Κοσμογονιά (συμμετέχει η Έλλη Πασπαλά)

6. Φάρσα

7. Ασ' τους εκεί

8. Τίποτα πια

9. Νύχτωσε απόψε νωρίς

10. Εγώ φταίω

11. Θα 'χω φύγει μακριά

12. Στου αιώνα το φευγιό

13. Ο αδιάφορος

14. Θυμάμαι

15. Περί φόβου

16. Καμπάνα

17. Μη νοιαστεί κανείς

The Prodigy - Invaders Must Die (2009)

Πιστεύω δεν χρειάζεται να σας συστήνω τους The Prodigy, το συγκρότημα που σχεδόν όλοι μας έχουμε κολλήσει μια περίοδο με τουλάχιστον ένα κομμάτι τους. Το συγκρότημα που κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά το μουσικό είδος που ανήκει. Το συγκρότημα στο οποίο ανήκει ο άνθρωπος με τις πιο πολλές φήμες για θάνατο παγκοσμίως (!) (Keith Flint). το συγκρότημα στο οποίο ανήκουν το "Voodoo People", το "Firestarter", το "Smack My Bitch Up", το "Spitfire", το "Breathe", το "No Good" και άλλες τόσες επιτυχίες. Το συγκρότημα που στις 17 & 18 του μηνός θα μας τιμήσει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα.

Έτσι λοιπόν, δεν πιστεύω πως χρειάζεται να τους συστήσω, αρκετά έγραψα ήδη λόγω της έκστασης στην οποία βρίσκομαι όποτε τους ακούω. Ας περάσουμε στο album.

Κάπου εδώ να κάνω μια διευκρίνιση. Δεν το θεωρώ το καλύτερο τους album. Πιστεύω η συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί το Fat Of The Land το καλύτερο album όχι μόνο των The Prodigy αλλά σίγουρα και από τα καλύτερα του είδους μαζί με άλλα του Fatboy Slim, των Chemical Brothers κλπ κλπ (σε όλους θα κάνω τουλάχιστον μια αναφορά κάποτε).

Invaders Must Die λοιπόν, ή πιο συντομευμένα "IMD" ένα album, πολλές επιτυχίες. Ένα cd καθαρή αδρεναλίνη, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει το Βρετανικό συγκρότημα. Εν μέρει, ντρέπομαι που κάνω αναφορά για ένα τέτοιο album, αλλά έχουμε πει ότι θα σας δείχνουμε και σχετικά γνωστά albums, οπότε ας προχωρήσουμε.

"Invaders Must Die", "Omen", "Warrior's Dance", "Take Me To The Hospital", "Thunder" είναι αυτά που ξεχώρισα εγώ. Χωρίς τα υπόλοιπα κομμάτια να στερούνται ακουστικής αισθητικής, απλά σίγουρα οποιοδήποτε κομμάτι εκ των άνωθεν δεν σε αφήνει αδιάφορο. Με την μουσική τους να ταιριάζει πάντα στα δεδομένα της εκάστοτε εποχής πλησιάζοντας πάρα πολύ το dubstep στοιχείο, ένας λόγος που εξηγεί και τα τόσο επιτυχημένα Dubstep Remixes που έχουν γίνει (χαρακτηριστικό παράδειγμα το Remix των Noisia στο Omen).

Έχουν βγει πολλές εκδοχές του album. Εγώ προτείνω ανεπιφύλακτα την Special Edition και αν είναι δυνατόν βρείτε/κατεβάστε και το Invaders EP, δουλειά που κυκλοφόρησε τον Νοέμβρη που μας πέρασε με μερικά remixes και το Mescaline. Επίσης, έχει κυκλοφορήσει μία συλλογή με τα Psychedelic remixes των κομματιών αυτών που πάλι συστήνω ανεπιφύλακτα.

Παρακάτω, παραθέτω την tracklist της Special Edition του IMD.

Tracklist:

CD1

1. Invaders Must Die

2. Omen

3. Thunder

4. Colours

5. Take Me to the Hospital

6. Warrior's Dance

7. Run with the Wolves

8. Omen Reprise

9. World's on Fire

10. Piranha

11. Stand Up

12. The Big Gundown

13. Wild West

14. Omen (Live at Rock Am Ring 2009)

CD 2

1. Invaders Must Die (Liam H Re-Amped Version)

2. Invaders Must Die (Chase & Status Remix)

3. Omen (NOISIA Remix)

4. Omen (Hervé’s End Of The World Remix)

5. Warrior’s Dance (Future Funk Squad’s ‘Rave Soldier’ Mix)

6. Warrior’s Dance (Benga Remix)

7. Warrior’s Dance (South Central Remix)

8. Take Me to the Hospital (Rusko Remix)

9. Take Me to the Hospital (Sub Focus Remix)

10. Take Me to the Hospital (Josh Homme & Liam H’s Wreckage Mix)

11. Take Me to the Hospital

12. Invaders Must Die (Yuksek Remix)

13. Thunder (Bang Gang Remix)

Roni Size / Reprazent - In The Mode (2000)

Ο Roni Size είναι καταξιωμένος Βρετανός Dj και από τους πλέον γνωστούς στον χώρο της DnB σκηνής. Χαρακτηριστικό στυλ των μουσικών του είναι ότι συχνά τείνουν προς το breakbeat ενώ αρκετά συχνά έχει συνεργαστεί και με διάφορους emcees όπως ο Method Man των Wu Tang Clan ή η Bahamadia (Gangstarr Affiliated) για να πατήσουν πάνω στα κομμάτια του. Τα κομμάτια του κατά κόρον απαρτίζονται από ένα extreme ύφος το οποίο και τον κατατάσσει στις αγαπημένες επιλογές πολλών fan του είδους.

Στο συγκεκριμένο άρθρο θα προτείνω το "In The Mode" album που κυκλοφόρησε το 2000 με την συνεργασία της κολλεκτίβας "Reprazent" την οποία ο ίδιος έχει δημιουργήσει.

Το In The Mode είναι ένα άρτιο παραγωγικά cd, ίσως όχι το καλύτερο του, αλλά σίγουρα αυτό που με συγκινεί περισσότερο. Ίσως να ευθύνεται το έντονο rap στοιχείο που έχει μέσα (System Check, Ghetto Celebrity, Dirty Beats κλπ) όπου σίγουρα δεν αφήνει αδιάφορο κανέναν hip-hop ακροατή. Ιδίως άμα έχετε και μια αγάπη για τους Wu-Tang Clan τότε δεν θα ήταν καθόλου τυχαίο αν έχετε ακούσει το "Ghetto Celebrity" που είναι σε συνεργασία με τον Method Man, ενώ αξίζει να αναφερθεί και η συνεργασία του με τον Zack De La Rocha των RATM. Τέλος, φανερή είναι και η συνεισφορά του Dynamite MC στον δίσκο καθώς συμμετέχει σε μεγάλο μέρος αυτού.

Έχουμε λοιπόν ένα cd το οποίο ξεφεύγει από το καθιερωμένο dnb πρότυπο και πατάει πάνω και σε άλλα είδη μουσικής καθώς ακούμε samples από πληθώρα ειδών (κάτι συνηθισμένο ωστόσο από έναν καλλιτέχνη ο οποίος ακουμπάει πολύ κοντά στο hip-hop).

Το "In Te Mode" λοιπόν είναι ένα album το οποίο συστήνω ανεπιφύλακτα για κάποιον ο οποίος έχει hip-hop ακούσματα και θέλει κάτι εναλλακτικό, για κάποιον που θέλει να ακούσει κάτι extreme, αλλά και για οποιονδήποτε έχει ανοικτά αυτιά ώστε να ξεχωρίσει την ομορφιά των παραγωγών του Βρετανού Dj.

Tracklist:

1 Railing (Part 2)

2 In + Out

3 System Check

4 Ghetto Celebrity (feat. Method Man)

5 Lucky Pressure

6 Balanced Chaos

7 Switchblade

8 In Tune With The Sound

9 Who Told You

10 Heavy Rotation

11 Staircase

12 Mexican

13 Dirty Beats

14 Centre Of The Storm (feat. Zack De La Rocha)

15 Snapshot

16 Play The Game

Celldweller - Celldweller (2003)

Celldweller ουσιαστικά είναι το όνομα ενός project, πίσω από το οποίο κρύβεται ο Klayton, ένα παιδί θαύμα κατά την γνώμη μου (τρόπος του λέγειν παιδί, αν σκεφτούμε ότι πριν λίγους μήνες πάτησε τα 40) ο οποίος ελίσσεται ανάμεσα σε drum n bass metal και trance δίνοντας πάντα ένα εκπληκτικό ηχητικό αποτέλεσμα που ουκ ολίγες φορές αποτελεί υπερπαραγωγή. Ουσιαστικά αποτελεί ένα "one-man-band" το οποίο κατά καιρούς, όπου καιρός = album φιλοξενεί και άλλα ονόματα.

Κατά την γνώμη μου το Celldweller είναι το καλύτερο του album γιατί μέσα έχει κομμάτια για κάθε ψυχολογική κατάσταση, για κάθε μουσικό αυτί και όπου κ ο πιο δύσκολος ακροατής θα συμπαθήσει τουλάχιστον ένα κομμάτι από αυτό το album. Προσωπικά ξεχωρίζω σχεδόν το μισό album, δηλαδή μου είναι δύσκολο να πω πιο εκ των "Frozen", "Stay With Me", "The Last Firstborn", Switchback" και "Fadeaway" είναι καλύτερο, αλλά σίγουρα αυτά είναι που ξεχωρίζουν.

Σίγουρα άμα έχετε "ανοικτά αυτιά" και ακούτε εύκολα διάφορα είδη μουσικής δεν θα σας αφήσει αδιάφορους αυτό το album. Ειδικά άμα τα ακούσματα σας τείνουν στο Alternative Rock/Metal (αρκετά alternative όμως) τότε σίγουρα θα υπάρξουν κομμάτια που θα σας μείνουν.

Tracklist:

1. Cell #1

2. Switchback

3. Stay With Me (Unlikely)

4. The Last Firstborn

5. Under My Feet

6. I Believe You

7. Frozen

8. Symbiont

9. Afraid This Time

10. Fadeaway

11. Cell #2

12. So Sorry To Say

13. Own Little World

14. Unlikely (Stay With Me)

15. One Good Reason

16. The Stars Of Orion

17. Cell #3

18. Welcome To The End

Pendulum - Immersion (2010)

Τους Pendulum ίσως να μην τους γνωρίζετε αρκετοί. Ιδίως άμα τα ακούσματα σας έχουν να κάνουν με καθαρά ότι παίζει σε μεγάλα ραδιόφωνα ή σε μουσικά κανάλια.

Ωστόσο, άμα είστε λάτρεις της dnb ή γενικότερα τέτοιων ακουσμάτων στάνταρ θα έχετε ακούσει τουλάχιστον ένα κομμάτι τους. Το πιο πιθανό είναι να έχετε ακούσει το Slam, κομμάτι από το πρώτο album τους "Hold Your Colour" το οποίο γνώρισε μεγάλη απήχηση την περίοδο 2006-2007 και ουσιαστικά τους έκανε ευρέως γνωστούς. Άλλοι μπορεί να τους ξέρετε βέβαια από μερικά κομμάτια τους σε soundtracks παιχνιδιών όπως το Fifa Street 2 ή από το remix τους στο Voodoo People των The Prodigy, το οποίο θεωρείται από πολλούς ως το καλύτερο remix του συγκεκριμένου κομματιού. Το ίδιο συγκρότημα έχει κάνει διασκευές και άλλων γνωστών κομματιών, όπως το Master Of Pupets των Metallica.

Αρκετά είπα γι αυτούς όμως, ας περάσουμε στο album.

Το album έχει κλασσικά στοιχεία από drum n bass, συνοδευόμενα από τα φωνητικά του Rob Swire, και ηλεκτρικές κιθάρες, δίνοντας σου την εντύπωση ότι ακούς alternative rock πάνω σε ένα dnb drumkit. Τέλος, χαρακτηριστικό είναι και το dubstep στοιχείο σε αρκετά κομμάτια τα οποία και μου αρέσουν περισσότερο για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

Προσωπικά θα ξεχώριζα σαν κομμάτια το Watercolour, όμορφο κομμάτι με πολύ ωραία φωνητικά και σίγουρα μια πολύ καλοδουλεμένη παραγωγή. Επίσης, ξεχωρίζω το Immunize, στο οποίο έχει δώσει την πινελιά του και Liam Howlett των The Prodigy, εξασφαλίζοντας έτσι την επιτυχία του κομματιού. Για το τέλος, θα ήθελα να αναφέρω την συνεργασία τους με τους ντεθμεταλάδες "In Flames" στο Self Vs Self το οποίο αν κάποιος δεν έχει πρόβλημα με τα μπρουταλίδια κρίνω πως θα το βρει αρκετά ευχάριστο.

Συνοπτικά, μιλάμε για ένα αρκετά αξιόλογο album το οποίο δεν είναι σαν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά "Hold Your Colour" αλλά παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα και σίγουρα θα ευχαριστήσει μια μεγάλη μερίδα όσων από εσάς το ακούσετε.

Tracklist:

1 Genesis

2 Salt in the Wounds

3 Watercolour

4 Set Me On Fire

5 Crush

6 Under the Waves

7 Immunize (feat. Liam Howlett)

8 The Island, Part I (Dawn)

9 The Island, Part II (Dusk)

10 Comprachicos

11 The Vulture

12 Witchcraft

13 Self vs. Self (feat. In Flames)

14 The Fountain (feat. Steven Wilson)

15 Encoder